Outback en happy newyear!

Allereerst, degene die ik per ongeluk geen kerstkaart heb gestuurd, mijn excuses, de 1e foto bij het vorige is de kerstkaart! Ook de gestuurde smsjes met oud en nieuw, velen zijn er niet aangekomen, ik geef de schuld aan de lokale Vodafone ;)

Er zijn van die weken dat ik weinig uitvoer, en zijn van die weken dat ik heel veel zie,
dat is nu het geval. Heb wederom TE veel gezien voor een verhaaltje, maar zal de highlights beschrijven, waarna Do het weer kan aanvullen. Dusss, wanneer je tijd genoeg hebt, veel plezier met lezen!! De foto's zullen binnenkort wel weer komen, maar heb nu al 2hr geschreven en wil weer verder reizen.

Canberra.
De 23e naar Canberra, de hoofdstad gereden. De 24e hier de hele dag gespendeerd en zoveel mogelijk toeristische dingen bezocht. We zijn begonnen bij het Parlemaints house, zeg maar het Binnenhof van Australie. Je kunt hier altijd gewoon binnenlopen en alle zalen inwandelen. Best boeiend, ook de verhalen en foto's van de geschiedenis. Het dak is een grasveld waar je overheen kan lopen. Het idee dat je over het dak van Balkenende loopt, best leuk.
Hierna het oude regeringsgebouw in geweest, allemaal een stuk kleiner, maar wel mooier en warmer.
Door naar Arts Musea, veel mooie dingen gezien, ook veel troep. In Australië zijn bijna alle musea gratis. Je ziet hier ook veel jongeren in musea rondlopen. Zelf heb ik hier meer kunst gezien dan in al die jaren in Nederland. Zouden ze in Nederland ook moeten doen, gratis musea.
We wilden nog naar het War Memorial, maar dit was helaas al dicht.
Het mooie hier is dat je op alle toeristische locaties gratis kunt parkeren, en er nog ruimte is ook. Helaas is dat niet overal, in bijv. Sydney is het net zo'n troep als in bijv. Eindhoven.
Nog naar de Black Mountian geweest, de lift gepakt in de Telstratower voor een mooi uitzicht over de stad.
's Avonds, het was tenslotte kerstavond, wezen uit eten. Echt een top restaurant gevonden! Na het heerlijke maal een Heineken gehaald en aan de waterkant liggen uitbuiken.

Kerst
Kerst was niet zoals Kerst bij jullie. Hier geen kou, geen familie, weinig lampjes, weinig irritante kerstliedjes op de radio, maar ook geen kerstproject, geen heerlijk kerstmaal en musical/ kerstliedje met de kids op school. Omdat Do wel een beetje kerst wilde vieren toch wat luxe broodjes etc gehaald en 's ochtens op de motorkap van de auto een luxe kerstontbijt gehad. Omdat het hele land dicht is op Christmasday maar besloten om verder te reizen. Gekozen om naar de Snow Mountains te rijden.

Snow Mountains
De Australiërs noemen het de Australian Alps. En om eerlijk te zijn, het lijkt ook verrekkes veel op de Alpen, tenminste, op de herinneringen die ik heb van mijn vakanties naar Oostenrijk, maar dan was het hier nog mooier. Vele rotsformaties in het land, de ene boom nog meer bijzonder als de andere. Sommige stukken leken zo te komen uit Lord of the Rings. Via Cooma en Jindabyne het Kosiuszko National Park ingereden. Normaal dien je hier $16 te betalen, maar degene die hier dient te werken is vrij op Christmasday. De eerste campingarea ingereden om eten te maken. Het was erg afgelegen, maar er waren toch meerdere gezinnen. De natuur was werkelijk prachtig! Na het eten afgewassen in een beekje, echt een plaatje (natuurlijk diverse plaatjes geschoten). Later staan we bij de auto, Do's ogen staan ineens raar en uit haar mond klinkt: " K a n g a r ooeeeeeee". Bleken er diverse kangaroe's achter ons te staan. Een stuk of zeven, ook eentje met een kleintje in de buidel, echt heel schattig!

De volgende dag bij het wakker worden was de hele auto omsingeld door skippies, best leuk wakker worden op tweede kerstdag. Weliswaar geen sneeuw, maar ook niet verkeerd. Trouwens, in dit gebied lag drie weken geleden nog sneeuw, hagelde het een week geleden nog, maar nu lacht de zon ons toe.
Na het ontbijt en een mooie wandeling stond er nog een Emoe achter de auto. Samen met een kangaroe het symbool van Australië, maar dit dier is zeer zeldzaam, zelfs de lokale mensen pakte hun camera ervoor.
Hierna verder gereden door het wonderschone natuurgebied. In 2002-2003 is ruim een derde van het park afgebrand (de bosbranden waren ook bij ons in het nieuws), waardoor hele stukken gewoon dood zijn. De bomen staan er nog wel, maar er groeien geen nieuwe meer, erg jammer.

De 27e zijn we naar de Yarrapgobilly Caves gegaan. Bijzondere grotten met kalkstenen stalagmieten en stalagtieten. Rond 1992 ben ik met ons thuis naar de grotten van Jublijanna (of hoe je het ook mag schrijven) geweest, hier loop je met honderden mensen door een hele grote grot. Hier kregen we een tour, met een gezin en een gids. De grotten waren kleiner, de rondleiding persoonlijk en wat we zagen... Je kan het vergelijken met de Droomvlucht in de Efteling. Het gebeid is totaal niet toeristisch, waardoor het ook zo rustig is. Hoewel, er zouden ook niet meer mensen door de smalle paadjes kunnen. Hierna helaas bijna geen eten meer, omdat er geen supermarkten zijn in de natuur, dus alle restjes opgegeten en we moeten vandaag dus opzoek naar een winkel, of zelf kangaroes vangen.
Later nog gezwommen een zwembad vol alg, maar zonder chloor, heerlijk! Hierna doorgereden naar Tumut, campings waren vol dus een motel geboekt en ergens iets wezen eten, we hebben dus geen kangaroe hoeven stropen.

Outback
Het was inmiddels de 28e en we wilde met oud en nieuw toch zeker wel in Adelaide zijn, het liefst eerder om nog wat te bekijken daar. We besloten door de Outback te rijden, bijna 1000km waar we weinig zullen zien. Met wat fruit en eten in de koelbox gingen we vol goede moed in de richting van Wagga-Wagga, Narrander en Hay. We stuitte direct op grote borden dat het streng verboden is om groente en fruit mee te nemen. Daar gingen we dan.. Snel wat fruit verstopt onder in de tas en toch maar verder gereden. We zijn immers Hollanders EN Backpackers, weggooien is echt de laatste optie. Uiteindelijk in Hay toch maar navraag gedaan. Soms werden auto's doorzocht en de boetes waren niet mis. Snel wat opgegeten en opgebakken en de rest weggegooid. Tijdens het eten maakte mijn teen kennis met de plaatselijke rode mier. Deze had het formaat van een vingerkootje en prikt minimaal zo hard als een wespenbeet. Na het maal en deze kennismaking reden we verder, na 100 meter stonden twee politie auto's: Fruitcontrole!! Keer iets anders dan drugscontrole! Wij blij dat we ons fruit gedumpt hadden.
Uiteindelijk ergens langs de weg gestopt om te pitten. Het was apart om zolang niets te zien. De dorpen liggen gemiddeld 170km uit elkaar. Je zal er maar wonen, zo afgezonderd van alles en iedereen behalve je eigen dorpje. Inteelt lijkt me logisch gevolg. Wederom een mooie sunset gezien en de grond is echt zo droog als je op de foto's ziet, best mooi om met eigen ogen te zien.

Volgende dag via Mildura South Australia ingereden, wederom een fruitcontrole. Doorgereden naar Adelaide waar in de middag aankwamen. Hebben een leuke camping gevonden, staat een gezellig Nederlands stel, Ronald en Sara, naast ons.

Adelaide
Adelaide ligt in de driehoek tussen Melbourne, Alice Springs en Perth. De stad is niet zo groot, maar bied toch wat leuke dingen. Iedere staat heeft zijn eigen koosnaam, deze is "The festival State", dus we hoopte op een leuk oud en nieuw.
De 30e eerst de stad in naar het Tandanya museum, een musea met Aboriginal kunst (wat ik bijzonder mooi vind!). Een (half)Aboriginal heeft nog veel verteld over de geschiedenis en veel over didgeridoo verteld. Ook kregen we een demonstratie over het gebruik hiervan, en de functie (verhalen vertellen)
's Middags mocht Do shoppen, hierna mag ze van mij geen winkeltjes meer in :)

Oudjaarsdag een citywalk gedaan en naar het South Australia musea geweest. Hier was echt veel te zien over de geschiedenis van Aboriginals, de wapens, bootjes, werkelijk alles. Echt super mooi, echt een aanrader. Verder was er een tentoonstelling van dino's, ook de kop van een Tyrannosaurus gezien, echt niet normaal hoe groot!
's Avonds was het natuurlijk Oud en Nieuw!! Normaal een van de leukste en gezelligste avonden met m'n vriendengroep, maar helaas, vandaag moest ik het zonder ze doen. Eerst samen met Ronald een biertje gedronken, daarna met z'n vieren de stad in. Eerst wat wezen eten, wederom met een biertje erbij. Alles was drooggelegd, dwz dat er geen alcohol was toegestaan. Wij een fles bacardi gemixt in een fles cola en ice thee, een fles champagne mee. Het "festivalterrein" was een groot grasveld vol gezinnen, en met nog net geen K3 op het podium.. Bij gebrek aan beter maar een plekkie in het gras gevonden, gedronken en gezellig gebuurt. Best een gezellige avond, maar niet het oud en nieuwgevoel. Het vuurwerk was wel echt bijzonder mooi en groot! Kan me niet herinneren ooit zo'n mooi vuurwerk te hebben gezien. Na het vuurwerk leek het wel of iedereen naar huis vluchtte, erg jammer. Uiteindelijk voor het podium bij een live band nog even gefeest en gedanst met twee Aboriginal vrouwen. Om 1uur stopte dit ook en besloten Ronald en Sara naar huis te gaan. Ik, inmiddels redelijk tipsy, ben normaal niet naar huis te krijgen, nu ook niet. Uiteindelijk in een kroeg beland, weer gegaan, nog met wat Afrikanen op trommels lopen roffelen en tijdens het wachten op de bus mijn maaltijd maar voor de tweede keer bekeken. Uiteindelijk met een taxi naar huis gegaan. Probeerde nog naar het thuisfront te bellen, maar om de een of andere reden lukte dit niet.

Nieuwjaarsduik!
Vorig jaar riep ik: 'Volgend jaar doe ik de nieuwjaarsduik'. En dus heb ik dat dit jaar gedaan, niet zoals Spijker met -6C, maar in de zee die toch zeker 19C was. Ronald deed ook mee, de meiden vonden het te koud, het waaide ook behoorlijk, maar ach, het enige dat we miste waren de Unoxmutsen en koek en zopie na!

Richting de Ocean Road, met zoutvlaktes en vulkanen.
Vandaag, de 4e, gaan we met great ocean road beginnen. De toch hiernaar toe was ook erg mooi.
We zijn via Coorong National Park gereden, hier kwamen we langs prachtige zoutvlaktes! Een meer, waar vroeger zout werd gewonnen, was paars/ roze. Echt een hele aparte kleur. Via 42 Mile beachroad naar het strand gelopen, ook erg mooi. Gisteren, de 3e zijn we Mt Gambier geweest, een dorpje gebouwd naast een oude vulkaan. De bekendste attractie is Blue Lake, een meer in een Vulkanische krater wat een hele blauwe/ turqoise kleur heeft. Het is echt te blauw om waar te zijn! We zijn naar Umpherston Sinkhole geweest, een grot waarvan het dak is ingestort en nu een mooie tuin is gemaakt en naar Mt Schank, ook een vulkanische krater, maar dan zonder water. Je kan hier om de rand van de krater heenlopen, maar ook de afdaling naar beneden maken. Do vond het te ver,dus ben ik alleen gegaan. Schijnbaar vonden meer mensen het te ver, hoewel het op de top best druk was, was het pad redelijk dichtgegroeid en maakte verder niemand deze wandeling naar beneden. Vele hagedisjes schoten onder me langs. Vanaf de bodem kon ik nog met Do praten die boven stond, lang leve de echo. Was echt mooi om van binnenuit te zien. De weg omhoog nog veel meer hagedissen gezien en zelfs een grote slang! Heb er een foto van gemaakt, Spijker; weet jij wat voor iets het is?
Doorgereden richting Portland, waar we 21km voor een NP zijn ingereden om de zonsondergang te zien. Het was een wandeling van 20 min, waar we nog een angstaanjagend dier hoorde brullen.... Do zal er meer over vertellen..

Groetjes, M
-------------------------------------

Wat is t hier toch geweldig mooi!
Over t weer zal ik jullie verder niet jaloers maken aangezien t vriest bij jullie..
Marc heeft onze belevenissen al beschreven, dus dat ga ik niet nog een keer doen.
Behalve de toppuntjes natuurlijk.

Een van die toppuntjes was mijn eerste ontmoeting met kangeroes.
We stonden met kerst dan wel op een afgelegen 'camping' in een National Park, maar na ons kerstmaal stonden we oog in oog met een kangeroe. Ik was helemaal in m'n nopjes! Ik wilde zo graag kangeroes zien! Dus wij erheen gelopen. Met fototoestel natuurlijk. Voel me soms net een japanner hier. Op een gegeven moment stond ik middenin een groep kangeroes. heel stilletjes ben ik erheen gelopen en kon zelfs zo dichtbij komen dat ik ze bijna kon aaien. Zo gaaf! Echt supermooie dieren vind ik t. Veel fotootjes geknipt natuurlijk. 's ochtends deed ik de deur van de auto open toen er een kangeroe voorbij kwam gehuppeld. dat is nu alweer anderhalve week geleden, maar ik vind t nog steeds zo'n vette beesten!

Nieuwjaar was niet echt een toppunt.. Volgend jaar dus zeeeker een grote party!

Eergister langs supermooie zoutvlaktes gereden, Ik had dat alleen nog maar gezien in Peking Express. Dus op een gegeven moment zien we een gigantische witte vlakte, en aangezien we door t dorpje Salt Creek reden, was de link wel te leggen. Prachtig was dat, in Nederland kun je op een vlakte met dat uiterlijk schaatsen nu ;).
Toen we doorreden riep Marc ineens 'WOW! is dat water nou paars of ben ik nou gek?!' Ik had bijna willen zeggen, Nouuu.. ik denk dat tweede. Maar ik had ongelijk.. Roze/paars water, in een zoutvlakte. Echt heeel apart. Zo mooi ook! We stonden ons echt een tijd te verbazen over wat we zagen. Het was echt fel gekleurd gewoon. Op de foto's die echt duidelijk te zien, maar onze ogen hebben genoten!

Gisteren zijn we naar een stad gereden, Mount Gambier, waar nogal wat hotspots bleken te zijn.
en die waren er ook. Een fel blauw meer, in een krater. Zo apart, heel mooi. Lekker gepicknickt onder het genot van dit mooie uitzicht.
Ook was er aan de rand van de stad nog een krater, die ook de moeite waard was om even heen te rijden. Nogal n trip naar boven, ik kwam buiten adem boven, BLIJ dat we water bij hadden. goeiendag hahaha. Eerst even op adem gekomen en ons toen omgedraaid om onze ogen te laten vallen in een gigantisch groot gat.. Echt GROOT!
Zo vet! we zagen een pad lopen. Leek mij na de klim van een paar minuten geleden niet zo'n goed plan, maar Marc wilde graag naar beneden. Dus ben ik de krater helemaal rond gelopen en Marc naar beneden. Super mooie ervaring.

En nou het spannendste....
Ik had ergens gelezen dat je vanuit een National Park aan zee heel mooi de zonsondergang kon bekijken.
Leek ons wel leuk, dus wij erheen gereden. Midden in de BushBush. Je mocht er eigenlijk niet kamperen maar dat hebben we genegeerd.
Dus na t eten, wij richting zee, de Ocean View Walk. een route door de Bush, supermooi. We moesten wel oppassen voor slangen, want dit was ook een slangenterritorium, maar dat terzijde. op een gegeven moment hadden we keuze tussen een lookout point, of de walk verder lopen. Toch maar t Lookout point. Was een platform iets boven de bush, dus vanaf daar konden we de zonsondergang ook prima bekijken. Lekker romantisch foto's gemaakt en genoten van de zee met de ondergaande zon.. Totdat we een vreemd geluid hoorden links van ons. Een knorrend/brullend geluid, behoorlijk hard.. maar wij dachten ach, een beest, gelukkig ver genoeg van ons vandaag.
Totdat we, NET voordat we wilden gaan, links van ons, op een meter of 20 afstand ook dat geluid hoorden! nog harder natuurlijk.. in de richting van het pad dat we terug moesten lopen..
Oooohh, ik wist niet waar ik t moest zoeken, ik durfde echt niet terug.
Maar aangezien het na zonsondergang snel donker wordt moesten we wel..
Dus marc ergens een stok vandaag gehaald, en zo gingen we op pad.
Het geluid kwam steeds dichterbij, steeds harder. Het geluid van een zwijn zegmaar, maar dan nog net wat harder.
En ik was bang whooow. Op een gegeven moment een paar meter van ons vandaan. Ik stond zowat te janken, ik durfde echt niet meer. Marc over de zeik dat ik niet doorliep, en toen de pas erin! Kei hard voorbij gelopen, en steeds achterom gekeken of t enge dier ons niet achterna kwam.
Gad-ver-damme. Marc vond op n gegeven moment wel dat t gevaar geweken was, maar ik wilde zo snel mogelijk t bos uit!
De walk leek ineens uren te duren, ik was BLIJ dat ik de auto zag, dus uiteindelijk snel de auto in gesprongen en dicht tegen Marc aan gaan liggen.
Gelukkig geen nachtmerries gehad...
Wow, welcome to the Bushbush!
Wat t was weten we nog steeds niet..

Kortom, we hebben de afgelopen dagen nogal wat meegemaakt!
T is nog steeds super hier, ondanks t avontuur van gisteravond. Dat hoort erbij natuurlijk.
Zeg ik nu.. Voor t zelfde geld had ik n voet minder.. hahaha.
Over 4 dagen naar de Uluru, ik verheug met er gruwelijk op!

Bedankt voor jullie berichtjes die jullie achter hebben gelaten!
Leuk om te lezen!

Liefs, Dominique