bridge over de watervallen

Ons vorige verhaal eindigde bij aankomst in Kanchanaburi waar we een heerlijk guesthouse vonden (Pong Phen). Een guesthouse is het best te vergelijken met een klein en niet al te duur hostel/ hotel met een gemeenschappelijke ruimte en vaak een restaurantje erbij.
De zaterdag besteed aan het bekijken van de stad, musea en de “The bridge over the River Kwai”. Tijdens de WOII hebben de Jappen een 400km lange spoorlijn door Thailand en Birma aangelegd. Hiervoor zijn 100.000 mensen gestorven, ook bijna 2000 Nederlandse krijgsgevangenen, best indrukwekkend! Daar ook nog een flinke leguaan gezien van een meter lang!, plannen voor de komende dagen gemaakt en ’s avonds met een stel uit Groningen wezen eten en nog wat gebuurt.

Zondag hebben we eens echt uitgeslapen! Na dagen lang vroeg op te zijn gestaan vonden we dat we wel eens wat langer door mochten slapen J Daarna heeft Dominique lekker aan het zwembad gelegen, en Marc musea en tempels bezocht.
Bij het bestellen van een kippensoep in een lokaal familietentje kreeg Dominique niet gewone kip in haar soep, maar helaas was de kip in stukjes gehakt met bot(splinters) en al. Kip, het meest veelzijdige stukje vlees, kip! ’s Avonds bij het Guesthouse met een aantal Nederlandse, Belgen en een Amerikaan zitten buurten en reistips uitgewisseld. Voor het eerst deze reis weer een beetje het backpackersgevoel!

Na een dag uitslapen ging de wekker vandaag weer gewoon om 05.15 uur. Met de trein van Kanchanaburi naar Nam Tok, het laatste gedeelte van de bovengenoemde spoorlijn. De watervallen van Soi yok noi gezien (dus toch Gerte) en met de lokale bus naar Sangkhlaburi. Ook een hele belevenis deze bussen!! Laten we zeggen dat de APK hier niet is zoals we in Nederland gewend zijn. Maar we hebben de gehele reis genoten van de prachtige natuur om ons heen, door de bergen, langs rivieren en bossen, geweldig! Jammer alleen dat de totale reis uiteindelijk ruim acht uur duurde, met vier uur mooi uitzicht hadden we ook genoegen genomen.. In Sangkhlaburi de grootste houten brug van Thailand bewonderd, vooral het uitzicht was erg bijzonder. O.a. een jonge visser/ duiker bewonderd die hier nog op pad gaat met een duikbril en harpoen, haha! Door een dam die ruim twintig jaar geleden is aangelegd is een deel van het oude dorp onder water komen te staan. Omdat het waterpeil hier nogal verschilt wonen veel mensen op woonboten zo krijgen ze –zolang de boot niet lekt en ze niet in het water vallen – geen natte voeten. Morgen gaan we kijken naar de tempel die onder water is gelopen, je schijnt hier nog delen van te zien wat erg mooi schijnt te zijn!

Wederom vroeg opgestaan, met de kajak naar de onderwater tempel peddelen. Tenminste, dat was het plan. Gezien de aanhoudende regen maar een motorboot met dak laten komen, we zijn immers op vakantie.. De tempel – waarvoor we naar deze uithoek waren gekomen – was een enorme tegenvaller! Lelijk, niets bijzonders, zonde van onze tijd. Spullen gepakt en achterop scooters naar de taxi, geen lokale bus die er uren over doet, maar vol gas met een taxibusje. Met een overstap geëindigd in Erawan National Park waar we een bungalow reserveerden, incl. mierendorp, hagedissen en spinnen… Hier liggen de beroemde watervallen die we wilden bezoeken. Dit kan vanaf Kanchanburi door daar ’s ochtends de bus te pakken, maar door hier te slapen en – je raad het al – vroeg op te staan, zijn we eerder bij de watervallen dan alle andere toeristen.

Zo gezegd zo gedaan, we waren deze ochtend ruim een uur voor alle andere toeristen bij de watervallen. Per dag komen hier een paar honderd toeristen, in de weekenden meer als duizend per dag. De Erawan watervallen zijn zeven watervallen, te bereiken via een mooi wandel- en klauterpad. In de meertjes bij de watervallen kan je zwemmen, alleen zitten ze vol met Dr. Fish vissen maatje XXL die zo lekker aan je lijf willen knabbelen, iekk!
Doordat we zo vroeg vertrokken waren hebben we op ons gemakje overal rustig kunnen rondkijken, mooie foto’s kunnen maken zonder dat de watervallen vol stonden met foto-vervuilende – toeristen. We hebben kolonies mieren gezien, een hagedis die een kever ving, apen in de bomen, schitterend! Marc ging natuurlijk nog onderuit, en viel in het water, Dominique gleed twee keer van de trap, dat is hier natuurlijk ook niet anders dan in NL..
Terug naar ons geliefde guesthouse waar een kamer voor ons klaarstond en de tickets voor de nighttrain naar Chiang Mai al klaar lagen voor ons, ons volgende doel!

Verder;
· Heeft Marc zijn telefoon ergens laten liggen. Als het goed is wordt deze opgestuurd naar Chiang Mai.
· Begrijpen we waarom mensen mondkapjes dragen. Een uur in het verkeer moet voor je longen net zo slecht zijn als een jaar roken denken we.
· Heeft Dominique een bange backpack(st)er geholpen door hagedissen te verjagen.
· Is ze nog steeds wel bang voor spinnen.
· Stoot Marc zich ook hier éindeloos overal aan.
· Rijdt het openbaar vervoer hier beter op tijd als in Nederland.
· Gaat het eten met stokjes inmiddels niet langzamer dan met bestek.
· Heeft Dominique toch een voorkeur voor de westerse keuken, hmmm Spaghetti!
· Blijkt Thailand het Frankrijk van Azië te zijn, zoveel Nederlanders zijn hier. Alleen zijn de Thai gezelliger

https://picasaweb.google.com/117099980094228803771/Thailand2011#