Met een dinkytoy door de bergen

Hallo, zijn we weer!

De afgelopen dagen hebben we veel gezien en gedaan waardoor we geen zin hadden om een verhaal te maken ;). Maaar voor degene die toch graag willen weten wat we allemaal hebben gedaan

Victoria Falls
De dag na ons vorige verhaal zijn we naar de Victoria Falls gegaan, een kleine twee uur rijden met de taxi. Bij de douanepost in Zimbabwe duurde het nogal lang, je gegevens worden in een groot boek geschreven en na betaling van 30 US dollar mag je het land in.
De Vic Falls zijn een van de grootste watervallen ter wereld, er stroomt ruim een miljoen liter water per seconde doorheen, erg indrukwekkend gezicht! En omdat dit ook vanuit de lucht enorm mooi scheen te zijn besloten we een helikoptervlucht te doen. Met een kleine helikopter vlogen we met z’n tweeën en de piloot een kwartier over de Falls heen, schitterend! Hierna nog een uur of twee langs de Falls gelopen (ze zijn enorm breed, breedste watervallen ter wereld).
Op de terugweg kochten we een houten sculptuur van een straatverkoper die daar niet mocht verkopen. Een agent nam hem mee en de volgende verkoper kwam alweer op ons af. We vroegen hem of hij niet bang was ook te worden meegenomen. “Nee, want na betaling van een paar dollar mogen we weer gaan”. Corruptie voor onze neus. De reden dat ze hier met dollars betalen is omdat de nationale munt te kampen had met een inflatie van 100%.....
’s Avonds een gezellige avond bij kampvuur gehad met een groep vrouwen, Zweedse tandartsen.

Pretoria
Vanaf Zimbabwe met de taxi naar Botswana, met het vliegtuig naar Johannesburg, met de trein naar Pretoria en met wederom een taxi naar het hostel. Een hele dag onderweg geweest, maar we waren weer “thuis”! Yzelle ving ons op bij de voordeur op en liet meteen een glas wijn inschenken, heerlijk! Wederom een avond bij het vuur gezeten en niet te laat gaan slapen, morgen weer drukke dag!

Drakensbergen
Na wat trubbels uiteindelijk onze auto opgehaald, en wat voor een… Een Chervolet Spark, het voorbeeld van een Dinky toy. Klein, geen stuurbekrachting, helemaal niets automatisch en een hele kleine motor. Van 0 naar 100km/h in zes minuten zeg maar. Hiermee vergeleken heb ik thuis een Turboyota! Het links rijden, en links schakelen, was weer even wennen, maar viel niet tegen. Deze dag hebben we 600 kilometer gereden naar Amphitheater Backpackers in het noorden van de Drakensbergen. Schitterend hostel, met zelfs een jacuzzi naast de bar : ).
In deze regio hebben we drie dagen op een rij wandelingen gemaakt. De eerste dag op eigen gelegenheid een kleine walk als opwarming. Deze was niet zo bijzonder (ja we zijn al verwend..), de route die we met auto hebben gemaakt wel. Hoge bergen, diepe valleien, overal lopen dieren en mensen over de weg (ook op de snelwegen), de mooie kleine bergdorpjes waar we doorheen reden. Erg bijzonder.
De tweede dag zijn we met een groep naar Lesotho geweest, het derde armste land en tevens het hoogstgelegen land ter wereld. Hier zijn we in een dorpje geweest waar we het lokaal gebrouwen bier (wederom) mochten proeven. Ook zijn we in de typische ronde huisjes geweest waar de oudjes muziek zaten te luisteren. Bij vertrek liepen een aantal kinderen met ons mee, ze zagen brood in onze rugzak zitten! “Bread, bread, bread, bread!!”, werd er geroepen. Nog nooit kinderen zo blij gezien met een stuk brood. Het gezegde dat ‘de kinderen in Afrika er blij mee zouden zijn’, wanneer we eten weggooien kon ik nu wel beamen.
’s Avonds heerlijk in de jacuzzie naast de bar gelegen met een biertje erbij.
De derde dag hebben we een flinke wandeling gemaakt naar de Tugela Falls, de een na hoogste watervallen ter wereld werd ons gezegd. Doordat de watervallen uit verschillende cascades bestaan zijn ze verre van indrukwekkend. Wat wel indrukwekkend was is het uitzicht hier, super mooi hoe ver je kunt kijken, hoe je de diepte ziet in het berglandschap, heel gaaf! ’s Avonds wezen uit eten met wat leuke mensen uit onze groep, een Zwitsers stel, een Amerikaanse, broer en zus uit Roermond en twee leuke Amsterdamse meiden.

St Lucia
“Even” naar St Lucia rijden bleek toch een rit van zes uur te zijn. St Lucia staat bekend om de natuur in de omgeving en de vele nijlpaarden. Deze nijlpaarden lopen hier ’s avonds gewoon over straat. Woensdag jl. heeft een nijlpaard het been van een man eraf gebeten, hij heeft het net overleefd.. En de dag voor onze komst liepen er twee nijlpaarden door de tuin van ons hostel. Ze waren via het tuinhek binnengekomen, maar niemand had ze opgemerkt (deze beesten wegen 4000 kilo!!). Het dorpje zelf is redelijk toeristisch, ook wel aan de prijs. Deze avond heeft een Zuid-Afrikaan lekker voor ons gekookt en hebben we ’s avonds wederom aan het kampvuur gezeten met andere reizigers.
’s Ochtends wederom te laat uit bed, maar om 9 uur toch in auto op weg naar het Hluhluwe park (je zegt Sjloesjloewie park). Hier met onze dinkytoy doorheen gereden en weer wat beesten gespot. Zebra’s, kudo’s en neushoorns op een paar meter afstand..
Hierna weer terug naar ‘huis’ gereden waar om 10 uur ’s avonds aankwamen, elf uur in de auto doorgebracht. Maar soms leken we dichter bij huis te zijn dan elf uur rijden…. We passeerden Amsterdam, Ermelo, Leiden.. Haha! Britt, Dominique’s studiegenoot was er inmiddels ook al. Wederom bij het kampvuur gezeten en later op de avond heb ik de afstandbediening van de heks in de tv kamer gestolen om de Olympische spelen te kunnen kijken. Leuk verhaal, leg ik nog wel eens uit als ik terug ben.

Wanneer jullie dit lezen ben ik inmiddels in het beroemde Krügerpark waar ik de komende vier dagen veel wildlife hoop te zien, en dan zit mijn reis er weer bijna op.
Gisteren heb ik in het hostel twee leraressen ontmoet, maandag ga ik een dag meelopen op een middelbare school waar ze werken, ben erg benieuwd naar het verschil met Nederland. Volgende week mijn laatste verhaal met de laatste ervaringen.

Foto’s op;
https://picasaweb.google.com/117099980094228803771/ZimbabweBackInSA#