Het weerzien van mijn twee grote liefdes!

Dit maal snel een volgend verhaal van me, omdat ik veel te vertellen heb. In mijn vorige verhaal zei ik dat ik het verhaal samen zou schrijven met Do, maar het is marcnouwen.waarbenjij.nu en niet waarzijnjullie.nu, dus toch een verhaaltje van mij alleen. Do zal op het eind misschien nog een beetje toevoegen ;)

Na mijn laatste verhaal hebben we 's avonds op het dak wat gedronken, Thijs de Hoogh en Lieke waren gekomen, en na wat Goon zijn we vertrokken naar de Worldbar, een foute tent waar je karaoke kan doen. Nikki en Mette hadden de jongens opgegeven om de Backstreet Boys te zingen, heel fout maar erg grappig.

17 dec, dag 107
Spanning! Vandaag komt Do! Tas gepakt en als een echt backpacker; grote backpack, rugzak op de buik, fles water in de hand en paraplu uitstekend uit een van de tassen op naar de bus/ auto. Om 10hr al in de terminal, terwijl ze pas om 10.47 zou landen. Als deze tijd dan verspringt naar 10.53.. Grrr. Na 800x een klein propje met tas op de hoek te hebben gezien kwam rond 12hr dan eindelijk mijn schat eraan. Met een roos in m'n hand sprong ik over het hek om haar een dikke knuffel te geven!
Op naar het hotel om even uit te rusten van haar lange reis. 's Avonds lekker wezen uit eten in Darling Harbour, we waren daar de enige backpackers, maar kon het niet maken om haar de eerste maal meteen goedkope pasta voor te schotelen.

18 dec, dag 108
Het plan was om heel veel van Sydney te zien, maar ja, die plannen hier... Eerst bekeken wat we allemaal wilde gaan doen. Eerst "even" naar Paddy's Market. Maar "even" naar een markt met Do, is helaas onmogelijk.. Een halve dag later ;) de bus gepakt naar de Ferry en naar Manly gevaren, een noordelijk, mooi, deel van Sydney. Na het strand te hebben gezien hebben we een mooie wandeling gemaakt langs de oever en door het bos. Aan het eind van de middag koelde het best af, en we moesten nog een behoorlijk stuk. In het midden was een park waar een mevrouw haar hond uit liet, we besloten te vragen hoe het snelst bij een bushalte konden komen. Ze vond het nogal lastig om uit te leggen, dus bood ze aan om ons terug te brengen naar de Ferry; Relaxt!!
Iets eten viel in Sydney viel daarna niet mee, het was acht uur geweest, en dan zijn bijna alle eettentjes dicht hier, de mensen eten vroeg om ook vroeg plankgas te kunnen zuipen. Uiteindelijk toch iets kunnen vinden. Terug in het hotel was Do zo vermoeid dat ze nog voor haar kussen aan te raken in een dikke coma viel..

19 dec, dag 109
Op tijd opgestaan, spullen gepakt naar de Chinese Tuinen gelopen. Klein, maar erg mooi. Do verbaasd zich nog over iedere vogel, iedere hagedis etc, die voor mij al doodnormaal zijn. Wel leuk, hierdoor merk ik dat ik hier echt al wel wat langer zit. We zagen een heel mooi bankje in de tuinen, en aangezien we nogal hongerig waren hebben we die maar tot onze picknicktafel gebombardeerd, zo'n mooi uitzicht heb ik niet iedere lunch!
Naar de stad gelopen voor een rondleiding door the Opera House. Er werd ons aangeraden om een uur te wachten, er waren voorstellingen bezig in de grote zaal en die zouden we nu niet kunnen zien. Prima, dan maar even tukken in het park.
De rondleiding was best interessant, het is veel kleiner dan ik dacht, van binnen soms ook echt lelijk beton, maar toch heeft het iets charismatisch.

's Avonds Showtek!!!! Voor de mensen die niet van party's houden, sla de rest van deze alinea maar over.
Op een goede bitterbal na, zijn er weinig dingen die ik echt mis hier, maar een goede party, ooh, die miste ik inmiddels echt!
Samen met Dionne, een meisje die we via Partyflock kende, en Collin, een maat van me uit Port Douglas gingen we naar de party.
Echt gaaf!!! De zaal was iets kleiner als de Effenaar, maar met tribunes aan beide zijden. Het geluid was echt super! Niet te hard, niet te zacht, echt helemaal top, beter dan in Nederland de laatste jaren. Het podium was best gaaf, veel mooie lasers. Opkomst Showtek was ook helemaal gaaf!! Top show, veel oude hardstyle nummers die ik al lang niet meer gehoord gehad. Eindelijk weer een avondje lekker stampen, met als toppunt het laatste kwartier van Duro met nummers van MOC "I won't do what you tell me" en Evil's remix van Coldplay. Een remix van Mariah "All I want for Christmas is you" was ook erg leuk :)
Gedurende het feesten kwamen we met steeds meer Nederlanders bij elkaar, stuk of 30 uiteindelijk. Wat wel echt super irritant was, waren de Chinezen. Die gekken zijn moe, en dan gaan ze op de grond zitten!!
Na het feest met Dionne en Do voor een after naar het hostel van Mark, Loui en Eline, een stel leuke Groningers, geweest, waar we ook zijn blijven slapen (we hadden ook geen hostel geboekt voor deze nacht..)

20 dec, dag 110
Naar de Botanic Garden gelopen, er bleek een muziekfestijn aan de gang te zijn, duizenden mensen waren in het park! Nog een goodiepack gekocht t.b.v. het Leger des Heils (niet dat we nu zo gul zijn, maar 't koste $15, en er zat voor 50,- troep in, waarvan we de helft maar weer hebben weggeven. Naar Farm Cove gelopen voor wat mooie foto's.
's Avond in Chinatown gegeten, met 800 Chinezen om ons heen (verrassend!), en naar de auto gegaan. Vanaf daar richting Katoomba gereden om morgen naar de Blue Mountians te gaan.

21 dec, dag 111
De Blue Mountians! Nee, deze bergen zijn niet blauw. Het is een groot natuurgebied, met bergen ja. De beroemdste bergformatie zijn de Three Sisters. We hebben een middag gelopen door de vallei, eerst via de Gaint Stairway naar beneden. Deze trap doet zijn naam eer aan, werkelijk 45min traplopen, ongeveer 4x zoveel dan de Eifeltoren (volgens Do 2x). Het uitzicht vanaf Echo Point was erg mooi, de walk was niet zo bijzonder, maar best mooi.
Teruglopend naar de auto: telefoon. "Kijk eens achter je!" Zitten Mark, Loui en Eline daar op het terras, bleken ook bij het zelfde hostel te hebben ingecheckt. Wij betalen gebruiken de parkeerplaats als camping en gebruiken de faciliteiten van het hostel, betalen nu echt geen knoop. Is ook het mooiste hostel wat ik ooit heb gezien, het YHA in Katoomba, voor degene die ooit nog deze kant opgaan.

22 dec, dag 112
Vandaag een dagje rust. Do's voeten doen met de dag meer pijn tijdens het lopen, dus die kunnen vandaag even tot rust komen. 's Avonds een bbq met de Mark, Loui, Eline en Dionne. Daarna het spel "Battle of the Sexes" gespeeld, kortom, de mannen tegen de vrouwen. Het waren kennisvragen, dus natuurlijk hebben de mannen gewonnen, dat spreekt voor zich :)

23 dec, dag 113
Na dit verhaal op naar Canberra!!
Do zal nu in het kort haar verhaaltje over de afgelopen dagen schrijven:
Sorry, Do vult het later aan, de foto's komen ook later, ik hoop een morgen al!

**

Merry Christmas everyone!
Hier vallen er zonnestralen naar beneden in plaats van sneeuw, dus het kerstgevoel ontbreekt een beetje haha. Aangezien ik thuis altijd overspoeld wordt door kerstgevoel rond deze dagen mis ik dat nu wel een beetje. Maar het leven hier is zeker super! Lekker in de korte broek rondbanjeren. Kamperen, primitief koken, veel mooie dingen bekijken.. Het hoort er allemaal bij en ik zou het zeker niet willen missen! Toch proberen we het hier een beetje kerst te maken. Gister heerlijk uit eten geweest en vanmorgen een feestelijk kerstontbijt op de motorkap van de auto! Super toch!
Wat is het toch fijn om weer hele dagen samen door te brengen, dat heb ik zo erg gemist. Zoals ik al vaker zei, zijn de dingen die eerst zo normaal waren nu zo speciaal. Ook omdat we allebei weten dat het maar 'n maand duurt en we elkaar daarna weer voor een lange tijd niet zien.
Maar het gaat nog steeds supergoed, veel lol, navigatieproblemen en dezelfde ideeën over het primitieve leven hier. Ook heb ik al kennis gemaakt met de lokale dierenbevolking. Zo lag de eerste kangoeroe die ik zag triest naast de weg en was er alleen nog maar een ribbenkast en wat botten van over, werd ik in het toiletgebouw op de camping aangevallen door een vliegend beest waarvan ik nog steeds niet weet wat het was, want ik ben gillend weggerend, uiteraard. Vannacht zat er op onze tent een of andere vogel. Ik denk een kaketoe ofzo. En 'n HERRIE! ik schrok er steeds van wakker en maakte Marc wakker, wat ie niet zo fijn vond haha. De mieren zijn hier 5 keer zo groot dan een Hollandse. En verder heb ik eigenlijk nog niet veel ontmoet. Laat dat ook maar zo blijven want ik heb het er niet zo op.
De mensen zijn hier echt supervriendelijk. Je hoeft op straat maar een onbegrijpelijke blik uit te stralen als je naar de citymap aan 't kijken bent, en er komt al iemand naar je toe met de vraag of die je misschien zou kunnen helpen. Ook wat Marc zei, de lift terug naar de Manly Ferry. Zo speciaal. Dat kom je in Nederland echt niet tegen. Bij het feestje van Showtek ook. Heel andere sfeer dan in Nederland. Overal Aziaten om je heen. Iedereen groet je en zegt zelfs "Sorry" als ik zelf op zijn teen ging staan.. Okee.
Het was geweldig. Ook de touristische tocht naar het Hostel van Marc, Elyne en Loui 's ochtends om half 8 voelde weer helemaal als vakantie, en dat een maand lang! Heerlijk! Ik kan me nu al niet meer voorstellen dat het in Nederland onder nul is.
De tijd gaat hier alleen zo snel.. Denken we dat we 's ochtends vroeg opstaan. half 9/9 uur.. Maar dan is 't douchen, ontbijten, afwassen, ene keer internet zoeken, andere keer een was draaien, boodschappen doen. Dan is het meteen alweer middag. Dan een stuk rijden, wat dingen bezoeken en het is alweer avond. Eten koken, auto herinrichten, douchen, kijken wat we de volgende dag gaan doen en het is alweer laat in de avond. Tijd om te gaan slapen. Maar ik heb nog 3 weken te gaan! Lekker genieten van elkaar en al het moois wat hier te zien is. We zijn hier maar een keer in ons leven dus we zorgen er samen voor dat dit een tijd wordt die we nooit gaan vergeten!

Liefs, Dominique