Hippies en hakken in botten

Edje, deze kan zelfs jij in je pauze lezen:

Eindelijk vertrokken naar het Zuidereiland, het eiland wat prachtig, uitgestrekt en onbedorven zou moeten zijn, ik ben nieuwsgierig en heb er zin in!

Aan boord van de ferry kwamen we via de Malborough Sounds het Zuidereiland binnen. Prachtig! Mooie bergen, bossen, een genot om te zien!
Eenmaal aangekomen in Picton ben ik op zoek gegaan naar de goedkoopste huurauto die ik kon vinden. Tot Langens en Sanne komen wil ik m'n eigen auto hebben, kopen zou goedkoper kunnen zijn, maar dit is het makkelijkste en ben ik onafhankelijk van anderen. Voor $19,- per dag een Toyota Astra gevonden, nooit van gehoord maar het rijdt en is groot genoeg, hij lijkt nog het meest op een Ford Escort... Via de Queen Charlotte Drive naar Nelson gereden, wederom een ongelofelijke mooie rit!! Meerdere malen gestopt om te genieten van het uitzicht, de bergen, de rivieren en de bossen. Dit allemaal met live sets van o.a. De Darkraver op de achtergrond, heerlijke combinatie.
Voor het eerst alleen in de auto aan het reizen, en ik moet zeggen; het bevalt me prima! Ga ook niet op zoek naar een reismaat, mocht ik iemand tegenkomen die echt gaaf is, kan diegene mee, anders lekker alleen rondreizen. Niet aardig hoeven zijn, geen rekening houden met anderen; heerlijk.
In Nelson een leuk en bijzonder klein hostel gevonden. Drie slaapkamers voor in totaal maximaal 7 personen, geen tv, maar een gezellige open haard om te lezen en te kletsen, een tuin met verse kruiden en een bijzonder gezellige eigenaar. Van de plant “Lemon Verdana” kan je bijzonder lekkere thee maken, deze plant wil ik later ook in huis!


7 April, dag 218
Nelson is de meest zonnige stad van Nieuw Zeeland, vandaag schijnt de zon in Nederland, maar hier regent het... Binnenblijven leek me saai, dus een goede dag om mijn regenpak uit te proberen. Met mijn regenpak ben ik naar het middelpunt van Nieuw Zeeland gelopen, midden op een bergje vanaf waar ik een mooi uitzicht op Nelson en omgeving had, hoewel het enigszins bewolkt was.
Verder deze dag gebruikt om Nelson te verkennen, park, musea en kerk bezocht en verder veel gelezen bij de open haard.


8 April, dag 219
Het weer beloofde ook vandaag niet veel, dus vandaag deelgenomen aan “bone-carving”. Letterlijk vertaald; botten schrapen. Eerst heb ik een ontwerp gemaakt voor een ketting (hanger), uit een stuk koeienbot de ruwe vorm gezaagd, geschuurd en er figuren in gemaakt. Later in thee de gelegd voor de kleur, wederom geschuurd en gepolijst waarna ik mijn eigen unieke ketting had.
Doorgereden naar Motueka waar ik in de supermarkt een complete Hollandse afdeling vond. Van AH erwtensoep, tot de groenten van Hak en van hagelslag tot knakworsten. Natuurlijk wat inkopen gedaan :). 's Avonds in het hostel Mark uit Amsterdam en de Oostenrijkse Birgit leren kennen, hele gezellige avond gehad met spelletjes poker en 'Wie ben ik?'.


9 April, dag 220
Vandaag stond een wandeling naar het Abel Tasman park op het programma. Samen met de Duitse uit Wellington naar het park gereden en ons door de watertaxi (speedboot) halverwege de kust laten afzetten waarna we via de kust 22 kilometer terug zijn gelopen. Het is een mooie kust, mooie bomen, mooie natuur, maar helaas vooral veel van het zelfde. Halverwege moesten we over een vlakte lopen waar je alleen maar tijdens eb over kunt lopen. Helaas was het nog zo drassig en waren de riviertjes nog zo diep dat ik erachter ben gekomen dat mijn schoenen niet waterdicht zijn. Ook kwam ik erachter dat er nog onhandigere wandelaars zijn dan ik zelf ben; Hannah struikelde nog vaker en ging hierbij zelfs compleet gestrekt, fijn om een keer niet de grootste kluns te zijn. Terug in het hostel een liter erwtensoep en knakworsten op, m'n boek uitgelezen en vermoeid in slaap gevallen..


10 April, dag 221
Wilde eigenlijk weer gaan wandelen maar m'n voeten hadden gisteren al genoeg gedaan en ze wilde vandaag rust, dus heb ik er maar mee ingestemd. Ze waren niet de enige, alle winkels waren ook dicht omdat het Goede Vrijdag was waar ik geen rekening mee had gehouden..
Maar besloten om een dagje door te brengen met het chillen in de jacuzzi en mijn dagboek maar weer bijgeschreven. Via een andere backpacker hoorde ik dat er morgen een dance festival is in Takaka,een dorp 50km noordelijk, klonk niet verkeerd!
's Avonds kwamen Mark en Birgit weer terug van hun trip en leerde we de Indiaans/Engelse Rahul kennen. Een geweldige gast met dezelfde humor als Mark en ik waarna we besloten om morgen met z'n drieën naar het feest in Takaka te gaan, Birgit had andere plannen.

11 April, dag 222
Takaka! Allen drie met eigen auto (we zouden 's avonds in de auto slapen bij het festival) zijn we vertrokken naar het alcohol vrije festival. Alle festivals zijn hier alcohol vrij omdat zatte mensen vervelend zijn, vinden ze hier. Dus eerst maar even een fles drank en doos bier p.p. ingeslagen.
De rit naar Takaka was geweldig! Vol bochten, geweldig uitzicht en waar mogelijk vol gas (maar wel veilig). Nadat onze adrenaline percentages een uur lang aan het stijgen waren geweest bereikte we Takaka. Hier hoorde we dat het festival op de berg plaats vond waar we een half uur geleden voorbij waren gereden en dus weer terug konden... :( Eerst een goede lunch genomen en op naar het festival. Na de entree van $35,- konden we met de auto het terrein oprijden. Een groot grasveld met twee DJ stands, een plaats met muziek en kampvuur en dat was het. De auto neergezet (alles op hetzelfde veld!) en maar aan de rum begonnen. We zijn net kinderen; wanneer iets niet mag, doen we het des te meer. Het gevolg was dat ik halverwege de avond al in mijn auto een tukkie lag te doen. Na een goed uur slaap werd ik herboren wakker en ben de rest van de nacht aan het water gebleven. Het was werkelijk het meest vreemde feest ooit! De muziek was echt goed; lekkere techno en drum & bass. Er waren bijna alleen maar hippies, dit is echt een volk apart. Ze zijn tegen alles wat gangbaar is en er komt vooral veel onzin uit, kort samengevat. De muziek ging tot 12 uur in de middag door, maar om 3 uur 's nachts had ik het koud en ben met drie paar sokken onder een dekbed in de auto gaan slapen.


12 April, dag 223
Na broodjes knakworst met echte mayo hebben we een rondje gelopen over het terrein. Het was vergelijkbaar met rondlopen door Artis en aapjes kijken; op deze manier keken Rahul, Mark en ik rond. Echt een volk apart die hippies..
Ieder had plannen voor deze dag, maar om een lang verhaal kort te maken; we zijn teruggereden naar ons oude hostel in Motueka, hebben dvd's gehuurd en veel gelachen om alle ervaringen en gesprekken met de figuren van de dag ervoor.


13 April, dag 224
Vanochtend afscheid van Rahul genomen en met Mark naar Nelson Lake NP gereden, twee grote meren en het zou erg mooi moeten zijn. Helaas, na een rit van 100km waarbij de laatste 20km met een zo goed als lege benzinetank, bleken de wandelingen niet zo heel bijzonder te zijn. Twee wandelingen gedaan, veel gebuurt en gelachen en ook van Mark afscheid genomen. Met Mark en Rahul veel lol gehad de laatste dagen, twee gasten met hetzelfde gevoel voor humor. Het merendeel van de backpackers is vrouw hier, vele gasten zijn hier iets te serieus/ saai/ of gewoon heel anders, dus het was leuk om weer even echt lol met wat gasten te hebben.

Na een vermoeide rit door de regen ben ik het donker aangekomen in Westport. Hier kreeg ik te horen dat Chrissy's zusje Elke is overleden, met 18 jaar veel te jong. Dit laat me wederom inzien hoe relatief alles is en hoe snel alles voorbij kan zijn, en hoe blij ik mag zijn om hier nog iedere dag te mogen genieten..