Melbourne Connection

Super!! Bedankt!! 17 reacties, altijd gaaf om te zien dat mensen het verhaal lezen, reageer maar weer flink om het komende verhaal, al is het misschien minder spannend dan jullie de afgelopen maand gewend zijn.

Na onze avonturen in Tasmanië had ik het idee dat er weinig te beleven zou zijn Melbourne. Beetje chillen met Nikki en Mette, en hopen de auto snel te verkopen, daarna nog even met Edje/ Harry iets te ondernemen, zonder auto.. Er valt nooit iets te plannen hier en ook nu liepen de dingen weer net iets anders. Saai? Nog niet misschien! Oké, we hebben ditmaal geen mooie natuur gezien, geen mooie wandelingen gemaakt en geen bijzondere dieren gezien, toch hebben we ons weer goed vermaakt hier. Hieronder een opsomming van wat we gedaan hebben.

Mette had voor ons al bedden geboekt in 'Melbourne Connection', een hostel in hartje Melbourne, Nikki was gelijk met ons aankomen en de auto kon hier tot maandagochtend 7.30 staan. De eerste avond veel bijgebuurt.

ST. KILDA FESTIVAL.
8 februari wat het St. Kilda festival. St. Kilda is een wijk/ dorp in Melbourne, wat bekend staan om zijn sfeer en uitgaansleven. 's Ochtends met een leuk groepje van 't hostel er naar toe. Het was alcoholvrij, dus hadden Harry en ik een fles water leeggegooid en weer gevuld met wodka. De straten waren vol met straat artiesten, eettentjes en andere kraampjes waar je veel troep kon kopen. Aan de beachsite was het muziek gedeelte waar we natuurlijk de meeste tijd hebben doorgebracht. De eerste uren in de Silent Disco, waar je met een koptelefoon op staat te dansen wat er voor de voorbijgangers erg grappig uitziet. Het is een bedrijf uit Nederland, met ook een Nederlandse DJ, het ene moment draaide hij 'Alles naar de klote' (hardcore) en ging hierna meteen over op ABBA met 'Dancing Queen', de meest bizarre overgang die ik ooit had gehoord, maar erg grappig. We hadden een leuk groepje, Nikki, Mette, Danni & Mandy (zaten op mijn kamer), en later sloten Loui, Mark en Dionne ook nog aan (die ik van Showtekfeest kende en de Blue Mountains). Om 5pm naar het grote podium, waar de diverse live bands speelden, de echt topper was voor ons Jackson Jackson, echt goede muziek! Dag erna meteen twee cd's van gekocht! Rond half 11 was het gratis feest helaas echt afgelopen, we konden geen leuke pub meer vinden, dus zijn geëindigd aan de keukentafel van ons gezellig hostel met wat drank. Onze Harry zou om 7.30 am de volgende ochtend de auto verzetten, maar kroop pas rond 7 zijn bed in, en iedereen die hem een beetje kent weet dat we de 7.30 dus niet hebben gehaald wat resulteerde in een aardige boete..

FAMILIE BEZOEKJES
Toevallig hebben we allebei familie in de omgeving van Melbourne. De peetoom van ons mam woont er al 54 jaar, de nicht van Edje is een jaar of 5 geleden geëmigreerd. Woensdag de 11e zijn we eerst naar (mijn ome) Theo en (tante) Annie geweest. Ik had ze een paar maanden geleden voor het eerst ontmoet en het leken me toen aardig mensen. Maar... het waren echt helemaal geweldige mensen! Nog nooit zo'n lol gehad met 70plussers!! Waar we twee verhalen terug schreven Ad en Theo als voorbeelden te hebben, hebben we nu Theo en Annie voor als we weer 20 jaar ouder zijn. Net binnen dronken we het eerste biertje/ sherry voor Annie. Het was alsof we er al jaren kwamen, heel relaxt allemaal en super veel lol gehad. Ze wonen in een nieuwbouwwijk wat het beste is te omschrijven als een luxe centerparcs voor gepensioneerden met alles erop en eraan. Na een rondleiding door het complex stelde Theo voor om bij zijn zoon voetbal, Japan vs. Australië te gaan kijken. Gezellig! Zijn zoon en gezin zijn echt Ozzies, behalve de naam Leenheers, die ze niet eens kunnen uitspreken, zit er echt niets Nederlands meer in. Een heel vriendelijk en gastvrij gezin, maar dat is in Australië meer regel dan uitzondering. Voetbal vonden ze maar saai, na 90min was het nog steeds 0-0, we moesten maar eens een wedstrijd Footy (Australian Football, mix van voetbal en rugby, maar dan anders) gaan kijken. Wilden we ook, maar het seizoen begint pas in april. Vrijdag a.s was er een bekerfinale, dus evt. zouden we daar heen kunnen :)
De volgend dag lekker gezwommen en relaxt in de Spa waarna we als klap op de vuurpijl werden verwend met Hollandse kroketten en bitterballen, heerlijk!! :) Helaas moesten we hierna al gaan, we zouden nog naar de familie Ploegmakers gaan, en wilde vrijdag weer terug in Mel. zijn voor de Footy game. Harry zag Theo als de 50 jaar oudere versie van mij, zowel qua uiterlijk als qua doen, ik teken ervoor!!
Hierna naar het noorden gereden, naar de andere familie. Hier hebben we 's avonds in een pub gegeten en daar thuis wat biertjes gedronken. Ze hebben hier een druk boerenbedrijf waardoor ze net iets anders in leven staan dan Theo en Annie. We sliepen in het gastenverblijf, wel relaxt. Harry heeft mijn haren geschoren, ik hem geknipt en wat bijgeschoren (even voor de Slou groep; iets beter dan destijds bij Joustra). Na een bak koffie weer terug naar Melbourne.

FOOTY
Samen met Mette, Nikki en Alban naar de wedstrijd geweest. Albans geld was op, dus die vertrok morgen helaas eerder terug naar huis dan gepland waardoor hij nu in Melbourne was.
Deze sport is echt helemaal geweldig!! De wedstrijd duurt 4x25 minuten, 38 spelers op het veld, zelfs de coaches rennen tijdens de game over het veld om aanwijzingen te geven, en super vette acties. Na 99 minuten en 40 seconde was de stand 69-69, echt spannend dus, met nog 20 sec (zuivere speeltijd) op de klok! De laatste seconde werd er nog gescoord, 69-70.
Vooraf vroegen we ons af bij welk team we in het supportersvak zouden zitten, maar die zijn hier niet!! Iedereen van beide teams zit door elkaar, ook al schelden ze nog zo op de scheids en op de spelers, er word hier nooit gevochten, en de supporters van het andere team worden gefeliciteerd. Hier ook geen hordes ME, beveiliging of hekken voor de tribune. Hier tenminste alleen supporters en geen domme relnichten zoals in Nederland en in de rest van Europa.
Omdat het de laatste avond van zoals Alban als Nikki was in Melbourne :( nog even uit geweest. Hier Ruud, relaxte kerel uit Amersfoort tegen gekomen, waar we later nog meer mee zouden optrekken.

MIJN AUTO
Aan alle goede dingen komt een eind, zo ook aan de trouwe samenwerking tussen mij en mijn auto. Helaas kan ik hem niet meenemen naar Nieuw Zeeland, dus moest hij in de verkoop. Besloten om iets minder geld te vragen dan wat hier nu gemiddeld was, dit omdat ik geen zin had om dagen met mijn auto te lopen leuren en omdat we dan een weekje naar Perth zouden kunnen. Na de flyers te hebben gemaakt en gehangen kwamen binnen een uur de eerste telefoontjes al binnen. Menno, een Fries, wilde eigenlijk wel meteen kijken. Menno en zijn vriendin Jildau waren meteen enthousiast over mijn auto. Om een lang verhaal kort te maken; na een proefrit was hij het er over eens dat dit zijn auto zou worden, we moesten alleen nog de roadworthy (APK) in orde maken. Nogal wat problemen bij de eerste garage en het leek lang te gaan duren waardoor Perth er waarschijnlijk niet meer in zou zitten. Menno handelt het nu af met de garage en maakt daarna het geld over naar m'n Nederlandse rekening. Heb hem de sleutels gegeven, en vertrouw erop dat dit verder goed komt.

VERDER
* We zijn twee avonden naar stand up comedy geweest, iedere keer met 11 stand up live artiesten, sommige die al nog in de oefen fase zijn, andere die een try out doen voor een grote show, en wederom allemaal gratis. Vooraf waren we bang dat het moeilijk zou zijn, maar op een enkele grap na (die we dus niet begrepen) hebben we behoorlijk dubbel gelegen.
* We zijn naar de bios geweest en kwamen hier behoorlijk melig uit. Met als gevolg dat ik in (ja, in) de poster van Ice Age 3 sta, Harry tegen de roltrap in naar beneden wilde lopen, ik hem wilde inhalen en, je raad het al, vol onderuit ging.
* We een week hebben gehad met teveel Goon en teveel fastfood. Maar ook heerlijk hebben gekookt.
We hebben gefeest in een dameskleding zaak. Nog een biertje erbij en we hadden een kroeg. Helaas was de eigenaar minder gecharmeerd van ons...
We hebben gesport! Met spierpijn als gevolg..
* We aan het einde een Dutch party hadden, vele Nederlanders in ons hostel, Menno, Jildau en Ruud trokken de laatste dagen nog met ons op, zelfs Yvonne en Brenda waren er nog een avond en Mette was de enige “buitenlander”.
* We Mira zijn tegengekomen, de Duitse waarmee ik de eerste maand twee weken ben opgetrokken. Het toevallige was dat ik daar 10min daarvoor over aan het vertellen was.
* We nu op het vliegveld zijn in Perth, eigenlijk al 9 uur. We kwamen om middernacht aan, maar kunnen niet voor 10am inchecken. De vrouw achter de lokale kiosk ons zo aardig vond dat we gratis koffie, muffins, fruitsalade, wraps en broodjes kregen. Op andere dingen nog korting.

Ik nu de laptop maar eens aan onze Harry zal geven, die zal gaan beschrijven hoe leuk ons hostel was, en nog wat wil beschrijven over St. Kilda festival, hij vind dat ik hier nogal in ben tekortgeschoten..Tot de volgende keer en een fijne carnaval!!!!!
______________________________________________________
Melbourne connection

Zoals onze Marc/Hennie het al vertelde, Melbourne is het tegenover gestelde van Tasmanië. Maar in deze stad kunnen we wel hetgene beoefenen waar Hennie en Harry een soort speciale gave voor hebben en dat is feesten. En misschien was het wel tijd om het woord feesten naar het next level te taken.
Na onze dag op de ferry waar we best veel hebben geslapen, waren we helemaal klaar voor een avond (of week) goed uitgaan. Mette(DK) had de bedden gereserveerd voor Marc(NL), Nikki(NL) en mij(NL). We hadden elkaar allemaal een hoop te vertellen wat we de afgelopen dagen hadden meegemaakt. Dit hebben we in de keuken van het hostel zitten doen. Tijdens het ouwehoeren zijn we met het halve hostel in contact gekomen. Het hostel was niet schoon, de keuken was niet in zo'n goede staat, de toiletten waren waren niet echt super, maar 'who gives a f*ck'? Hier zat sfeer in, gewoon pure gezelligheid van mensen die allemaal een leuke tijd willen hebben en ook nog eens geïnteresseerd zijn in andermans verhalen. Dames en Heren welkom in Melbourne Connection.
Op naar Federation square om daar lekker gaan te stappen. We hadden een bar gevonden waar een band speelde, was echt super gaaf maar ongeveer de hele groep was gaar. Uiteindelijk ben ik met Nikki tot het einde door gegaan.
Vandaag staat het St. Kilda Festival op het programma. We zijn lekker op tijd gegaan met een grote groep mensen die we gisteravond in het hostel hadden leren kennen. In de Tram zat de sfeer er al goed in. En dit zou gedurende het festival alleen maar beter worden. We hadden een groep om ons heen verzameld van mensen die maar 1 doel hebben vandaag. Zichzelf en de rest van de groep vermaken. Eerst heb ik het gepresteerd heel de middag in de Silent disco te hangen. Heb hier zo veel lol gehad, door zo hard mogelijk de nummers mee te zingen. Volgens mij vonden de voorbijgangers dit heel grappig. We waren hier met Danni en Mandy (AUS), Zoë en haar hele vrienden groep(UK). Mark, Loui, Dionne(NL) en dan onze eigen groep. Om 5 uur naar het hoofdpodium, hier begon Jackson & Jackson. Begon een beetje heel vaag tot de band begon te spelen, men dit was gaaf. Heb er iedere seconde van genoten. En toen waren 'The Angles' aan de beurt, dit was een soort ACDC achtige recht toe recht aan rock & roll heerlijk! Heb in de tijd de uren van het festival zo veel gesprongen dat ik de volgende dag spierpijn had, en zo veel geschreeuwd dat mijn stem weg was.
Bij de comedy night kreeg onze Hennie ook nog even een speciale rol, iedereen weet hoe vaak hij valt over niets op een dag. Een van de comedians had het over hardloop schoenen met stalen neuzen, dat hij dat compleet nutteloos vond, hier was onze Hennie het natuurlijk niet mee eens met zijn val gedrag. Reactie van het podium: 'Goh heb je al heel je leven naar die schoenen gezocht, en ga ik je nu vertellen dat je misschien beter een bril kunt nemen'. Hier, that hit's the nail on the head!
Oja, en Nederlandse schilderijen, we hebben echte Rembrandts gezien in de art gallery.
De rest heeft Marc in zijn verhaal mooi beschreven vind ik.
We zijn nu ondertussen in Perth aangekomen, heb in Melbourne de 'Die hard' backpacker uitgehangen. Iedere dag als een van de laatste naar bed en als een van de eerste op. Ja, zo gaat het eigenlijk al sinds ik in Australië ben. Hoop dat ik van Perth iets meer ga zien als alleen maar Goon, drank spelletjes en winkels.